تور کامبوج

دیدنی های کامبوج

مسافرانی که از سواحل تایلند یا مناظر طبیعی ویتنام خسته شده اند شاید بدشان نیاید بازدیدی از ویرانه های قدیمی تر داشته باشند. در این صورت کامبوج می تواند این علاقۀ آنها را ارضا کند. در حالی که شهرهای بزرگتر به سرعت به سمت مدرنیزه شدن پیش می روند، بازدید از محل معروف آنگکور (Angkor) فرصتی برای دیدار از معبدهایی را فراهم می آورد که هم از نظر وسعت و مقیاس و هم از لحاظ شکوه و عظمت در کل آسیای جنوب شرقی بی رقیب اند. همچنین، از جمله بهترین مکانهای دیدنی در کامبوج، برخی شهرکها و روستاهای کوچکتر هستند که فرصتی برای تجربۀ شیوه های سنتی تر زندگی، مانند راهنوردی در جنگل و بازدید از ویرانه های جذاب و فریبندۀ باستانی، فراهم می کنند. 

کپ کامبوج

 کپ یک تفریحگاه کوچک کنار دریا است که امکان انواع فعالیتهای ساحلی را ارائه می کند. غواصها می توانند از مشاهدۀ مرجان های ته دریای کم عمق لذت ببرند. جزیرۀ خرگوشها (Rabbit Island) یک ساحل بسیار محبوب و پرطرفدار در نزدیکی کپ است، اما شرایط آن کمابیش ساده و ابتدایی است و در طول روز فقط چند ساعت هنگام عصر برق دارد. اغلب افراد فقط موقع روز به این جزیره سفر می کنند. کپ در سال 1908 به عنوان یک استراحتگاه مستعمراتی برای اشرافزادگان فرانسوی برپا شد، و شهر هنوز هم پر از ویرانه های ویلاهای قدیمی است که در زمان خمرهای سرخ (Khmer Rouge) تخریب شدند. بازدیدکنندگان همچنین می توانند در پارک ملی کپ چشم اندازهای پانورامایی از اقیانوس را تماشا کنند، از منطقۀ حفاظت شدۀ پروانگان (butterfly preserve) بازدید کنند، یا نحوۀ کاشت ارگانیک فلفل را از نزدیک ببینند.

بانلونگ کامبوج

 بانلونگ، واقع در شمال کامبوج، مقصد فوق العاده ای برای مسافرانی است که از بودن در فضای آزاد لذت می برند. تعدادی از شرکتهای گردشگری با ترتیب دادن تورهای یک شبه یا چند روزه به جنگلهای این منطقه، این امکان را برای مسافران ماجراجو ا پدید می آورند که طبیعت را شخصاً و از نزدیک تجربه کنند. این سفرها برای بازدیدکنندگان فرصتی است که انواع میمونها و سایر اشکال حیات وحش را از نزدیک مشاهده کنند، هرچند که بعضی از گردشگران علاقه ای ندارند تا این حد به زالوها نزدیک شوند. سفر به منطقۀ دریاچۀ آتشفشانی ییک لوم (Yeak Loam) فرصتی برای بازدید از دریاچه های عمیق، و همچنین زنان کامبوجیایی که انواع بافتهای سنتی را انجام می دهند، فراهم می کند. 

باتامبانگ کامبوج

باتامبانگ دومین شهر پرجمعیت کامبوج است، و به ویژه بین بازدیدکنندگانی از محبوبیت برخوردار است که به تاریخ این کشور علاقمندند. شهر باتامبانگ در قرن 18 میلادی به عنوان یک مرکز تجاری تأسیس گردید، و بعدها به صورت بخشی از هندوچین فرانسه درآمد. بعضی از ساختمانهای دوران مستعمراتی آن هنوز برپا هستند. این شهر معبدهای زیادی به سبک معابد آنگکور، و نیز زیارتگاههای بودایی متعددی دارد. در باتامبانگ به راحتی می توان با پای پیاده یا با دوچرخه به اطراف رفت. در اغلب اماکن عمومی مجسمه هایی دیده می شود که عمدتاً از حیوانات یا خدایان هستند، و معروفترین آنها یکی از پادشاهان باستانی خمر (Khmer) است که در جادۀ منتهی به پنوم پن قرار دارد. بازار مرکزی این شهر نیز ارزش بازدید دارد. 

کامپوت کامبوج

 این شهر که در مسیر رودخانه ای نه چندان دور از خلیج تایلند قرار گرفته، شهرتش را بیشتر مدیون فلفلهایش است تا گردشگری، هرچند که مرتباً بر تعداد گردشگرانش هم افزوده می شود. فلفل سیاه کامپوت به دلیل عطر و طعم بی نظیرش برای آشپزهای خبرۀ سراسر دنیا معروف است. کامپوت به عنوان دروازۀ پارک ملی بوکور (Bokor) شناخته می شود و به خاطر ایستگاه تپه ای فرانسوی متروکه اش ، آب و هوای مطبوعش، و جنگلهای بارانی شاداب و انبوهش معروف است. بازدیدکنندگان این شهر همچنین فرصتی برای قایق رانی و کلک سواری بر روی رودخانۀ خروشانی که از میان شهر پیچ و تاب می خورد و می گذرد می یابند، ضمن آنکه می توانند در طول این مسیر از تماشای منظرۀ آبشارهای دیدنی لذت ببرند. غارهای کامپوت کومپونگ تراچ (Kampot Kompong Trach) فرصتی برای دیدن ویرانه های باستانی برای غارنوردان فراهم می کنند. کاری خرچنگ (Crab Curry) یکی از غذاهای پرطرفدار محلی است. 

کراتی کامبوج

  کراتی شهرک کوچکی واقع بر سواحل رودخانۀ مکونگ (Mekong) است و قسمت عمدۀ آن یک بازارچۀ مرکزی است که با ساختمانهای قدیمی مربوط به دوران استعمار فرانسه احاطه شده است. گردشگری چندانی در این منطقه صورت نمی گیرد، اما در فصل اوج تقاضا، مسافران زیادی با کوله پشتی های خود به این شهر می آیند. اینجا تنها محل در کامبوج است که می توان دلفینهای کمیاب ایراوادی (Irrawaddi) را دید – این دلفینها در رودخانۀ مکونگ زندگی می کنند و تعدادشان روز به روز در حال کم شدن است. برآورد می شود که چیزی بین 66 تا 86 دلفین در منطقۀ مکونگ علیای کامبوج باقی مانده اند. 

سیهانوک ویل کامبوج 

این منطقه، که اسم آن برگرفته از نام یکی از پادشاهان قدیم – نورودوم سیهانوک (Norodom Sihanouk) –است، محبوبترین تفریحگاه ساحلی کامبوج در خلیج تایلند به شمار می رود. سیهانوک ویل، که گهگاه به آن کمپونگ سائوم (Kompong Saom) هم می گویند، جایی است که آخرین نبرد ایالات متحده در جنگ ویتنام صورت گرفت. این شهر جنوبی کامبوج هم سواحل شن و ماسه ای و هم سواحل سنگی دارد. اگرچه هیچ یک از سواحل آن را نمی توان جزء بهترین های آسیای جنوب شرقی دانست، اما یکی از دیدنی ترین نقاط کامبوج، بعد از بازدید از خمر و سایر جاذبه های این کشور، محسوب می شوند. سواحل این منطقه بین گروههای مختلف گردشگران، از مسافران کوله به دوش که در آلونکهای ساحلی اقامت می کنند گرفته تا کسانی که تجمل هتلهای پنج ستاره را ترجیح می دهند، محبوبیت دارد. در بعضی از جزیره های ساحلی آن غواصی فعالیت پرطرفداری است. 

سیم ریپ کامبوج 

  سیم ریپ (که معنای لغوی آن «سیام مغلوب شد») می باشد، بدون تردید سریع ترین آهنگ رشد را در میان شهرهای کامبوج دارد و در حکم یک دروازۀ کوچک ولی جذاب به سوی معابد آنگکور – با شهرت جهانی شان – بشمار می رود. به لطف این معابد، که از جمله جاذبه های کامبوج هستند، سیم ریپ به یک قطب توریستی عمده تبدیل شده است. این شهر یک منطقۀ آرام و دلپذیر است که می توان هنگام بازدید از معابد در آنجا اقامت کرد. سیم ریپ طیف وسیعی از هتلها – از چندین هتل پنج ستاره گرفته تا صدها مهمانخانۀ مقرون به صرفه – دارد و در رستورانهای بسیار متنوع آن انواع مختلف غذاها عرضه می شود. 

کوه کر کامبوج 

 کوه کر یک معبد دورافتاده در فاصلۀ 120 کیلومتری (75 مایلی) شمال شرق سیم ریپ است. برای مدت بسیار کوتاهی، بین سالهای 928 تا 944 میلادی، کوه کر پایتخت امپراطوری خمر بود. در این دورۀ کوتاه تعدادی ساختمان باشکوه و مجسمه های عظیم در آن ساخته شد. پراسات توم (Prasat Thom) معبد هرمی شکلی به ارتفاع 30 متر (98 فوت) است که بر فراز جنگهای اطراف قرار گرفته و بر این منطقه مسلط است. در سمت چپ جنگل، به مدت نزدیک به هزار سال، کوه کر یکی از مقاصد عبادتگاهی دورافتاده و غیرقابل دسترس بود، اما هم اکنون، به دلیل عملیات مین زدایی اخیر و گشایش یک جادۀ جدید مشمول عوارض، این وضعیت تغییر کرده است. 

پنوم پن کامبوج 

 پنوم پن، که وسیع ترین شهر کامبوج است، از زمان استعمار فرانسه پایتخت این کشور بوده است. این شهر که زمانی به نام «مروارید آسیا» معروف بود یکی از زیباترین شهرهایی به حساب می آید که فرانسویان در هندوچین بنا کردند، هرچند که هنوز در حال گذر از اثرات جنگ و انقلاب است. امروزه هنوز می توان اثرات نفوذ فرانسه را مشاهده کرد. این شهر، که در امتداد رودخانۀ مکونگ قرار گرفته، پیشینه اش در واقع به قرن پانزدهم میلادی برمی گردد. مهمترین جاذبه های گردشگری آن عبارتند از کاخ سلطنتی و نیز موزۀ ملی که حاوی مجموعۀ بزرگی از آثار به جا مانده از دوران خمرها است. بازار شب، یا اصطلاحاً Phsar Reatrey، محل مناسبی برای تهیۀ انواع صنایع دستی و سوغاتی است. 

آنگکور کامبوج

  آنگکور از قرن نهم تا چهاردهم پایتخت امپراطوری خمر بود. به همین دلیل این منطقه پر از گنجینه های تاریخی است که آن را به یکی از مهم ترین و برجسته ترین مناطق باستان شناسی در آسیای جنوب شرقی تبدیل کرده است. ویرانه های هزاران معبد را هنوز می توان در گوشه و کنار کشتزارها و شالیزارها سافت. از جملۀ این معابد می توان معبد معروف آنگکور وات (Angkor Wat Temple) را نام برد که بزرگترین بنای منفرد مذهبی است. همچنین، معبد بایون (Bayon Temple) در آنگکور توم (Angkor Thom) با پیکره های سنگی عظیم الجثه و متعددش، و تا پروم (Ta Prohm) که ویرانه های یک معبد بودایی است و با درختهای سر به فلک کشیده در هم پیچیده شده است. بسیاری از معابد آنگکور بازسازی و مرمت شده اند و این امر سبب شده است که قصر عظیم این منطقه به یکی از شگفتی های دوران باستان مبدل شود که چشم انداز بی نظیری از تاریخ خمرها را ارائه می دهد.